اورشلیم (اسوشیتد پرس) – اگرچه روابط نتانیاهو با واشنگتن در سال گذشته پیشرفت چشمگیری کرده، احتمال آن هست که این دوستی در دراز مدت به اسرائیل آسیب بزند. از شناسایی اورشلیم به پایتختی اسرائيل تا قطع کمک‌هایی که به فلسطینی‌ها پرداخت می‌شد، پرزیدنت دونالد ترامپ هدیه‌ی غیرمنتظره‌ی همسویی ایالات متحده با دولت ملی‌گرای اسرائیل را به بنیامین نتانیاهو عرضه کرده است.
با همسویی شخصی و سیاسی دو رهبر، اسرائیل از قوی‌ترین حامیان ایالات متحده در صحنه‌ی بین‌المللی شده است. اما این دوستی همچنین از نیروهایی افسار وا کرده است که ممکن است در درازمدت به سنت حمایت دوحزبی از إسرائيل در واشنگتن آسیب بزند و کشور را به مسیر پرتلاطم دوملتی، در کنار فلسطینی‌ها، بکشاند.
تصمیم این هفته‌ی ترامپ به تعلیق ۶۵میلیون دلار بودجه‌ی سازمان ملل برای پناهندگان فلسطینی و زادگان ایشان، آخرین از رشته‌گام‌های رئیس جمهور بود که در تأیید مواضع اسرائیل در مقابل فلسطینی‌ها صورت گرفت.
از نقطه‌نظر نتانیاهو، در مقایسه با پرزیدنت باراک اوباما، که در طول هشت سال بارها بر سر ساختمان‌سازی در شهرک‌های کرانه‌ی غربی و برخورد سخت اسرائیل با فلسطینیان با وی وارد مجادله شد، این تقابلی مبارک است.
ترامپ همزمان با قول پیگیری آنچه خود «قرارداد غایی» میان اسرائیل و فلسطینیان خواند، قول داده است تقریبا تمام آنچه باراک أوباما پایه نهاد را زیرورو کند. در وعده‌ی انتخاباتی وی هیچ اشاره‌ای به کشور فلسطین نبود، و تیم صلح خاورمیانه‌اش به ریاست دامادش جراد کوشنر، در کنترل حامیان سرسخت اسرائیل است، که بسیاری نیز خود از یهودیان ارتدکس و با پیوندهایی عمیق با جنبش شهرک‌سازی به‌شمار می‌روند.
از زمان رسیدن به قدرت، ترامپ خود را از راه‌حل دو کشور برای دو ملت، که از زمان امضای معاهده‌ی صلح از سوی اسرائیل و فلسطینیان در ۱۹۹۰ مورد استقبال جامعه‌ی جهانی بوده، دور نگه داشت. وی می‌گوید تنها در صورتی از چنین راه‌حلی حمایت می‌کند که هر دو جانب موافق باشند، و به این ترتیب، به دولت نتانیاهو که تحت نفوذ مخالفان تأسیس کشور فلسطین است، حق وتوی مؤثری داد.
ترامپ اعتراض مهمی به تداوم ساختمان شهرک‌ها در کرانه‌ی باختری و اورشلیم شرقی از سوی اسرائیل ننمود – زمین‌هایی که در جنگ شش روزه‌ی ۱۹۶۷ تصرف شده و فلسطینیان خواهان تملک بر آن و تأسیس کشوری است که امیدوارند در آینده از آن آنها باشد.
اما سرنوشت‌ساز‌ترین آنها ماه گذشته روی داد، هنگامی که ترامپ، به حرمت وعده‌ی انتخاباتی خود، با شناسایی اورشلیم به پایتختی اسرائیل، و قول انتقال سفارت ایالات متحده به این شهر، سیاست ده‌ها ساله‌ی ایالات متحده را واژگون کرد. فلسطینیان نیز مدعی اورشلیم شرقی، که حساسیت‌برانگیزترین بناهای مقدس شهر آنجا قرار گرفته، برای پایتختی کشور خود هستند.
ترامپ گفت تصمیم وی تنها شناسایی واقعیت موجود است و به معنای پیشداوری مرزهای نهایی شهر نیست. اما اعلامیه‌ی جنجال‌برانگیز وی از سوی دو جانب، با رویکردهای بسیار متفاوت مواجه شد.
نتانیاهو گفت «بی‌نهایت سپاسگزار» تصمیم «شجاعانه»ی ترامپ است.
اما برای فلسطینیان، این اعلامیه به معنای جانبداری غیرمنصفانه از اسرائیل در حساس‌ترین موضوع دعوایی ده‌ها ساله بوده است، و منجر به اعتراضات خشمالود، و هفته‌ها ناآرامی که در مواردی به کشتار انجامید، شد و فلسطینیان را واداشت اعلام کنند ترامپ ظرفیت میانجیگری خاورمیانه را ندارد.
ناخشنودی ایشان به سخنرانی خشمالود هفته‌ی گذشته‌ی محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی انجامید که ترامپ و تیم صلح‌اش را مضحکه کرد و گفت معاهده‌ی صلح اسلو مرده، و پیشاپیش هر گونه طرح صلحی که تیم ترامپ مطرح کند را رد کرد. در بازدید هفته‌ی آینده‌ی مایک پنس معاون رئیس جمهور، عباس در شهر نخواهد بود و فلسطینیان با وی ملاقات نخواهند کرد.
در هفته‌ی جاری عباس در یک سخنرانی گفت «چگونه به این دولت اعتماد کنیم؟». «موضع غیرمنصفانه‌ی آمریکایی در مقابل اورشلیم، قدرت اشغالگر را در پافشاری به خودبینی و خشونت علیه مردم ما، سرزمین ما، و اماکن مقدس ما جری کرده است».
ترامپ از موضع خود نجنبیده است. در توئیت ۲ ژانویه، فلسطینیان را ناسپاس خواند و تهدید کرد صدها میلیون دلار کمک‌های آمریکا را قطع کند.
وی در هفته‌ی جاری به تهدید خود عمل کرد و ۶۵ میلیون دلار پرداخت به آژانس سازمان ملل که به پناهندگان فلسطینی و زادگان ایشان کمک می‌کند را معلق نمود. وزارت خارجه گفت ایالات متحده تمایل به اصلاحاتی در این سازمان دارد، و افزود که تعلیق کمک‌ها به معنای تنبیه نیست.
نتانیاهو از این اقدام استقبال کرد، اما منتقدانی در اسرائیل، از جمله بسیاری از کارشناسان امنیتی، گفته‌اند پیامد منفی آن ایجاد سختی‌ها و بی‌ثباتی‌هایی در قلمروهای فلسطینی خواهد بود. به نظر می‌رسد پرژوه‌ی صلح ترامپ که مدت‌هاست انتظارش می‌رود، به تعویق افتاده است.
شرکای ملی‌گرای نتانیاهو با رویدادهای مزبور، جسارت یافته‌اند. نفتالی بنت، رهبر حزب خانه‌ی یهود، از دولت خواسته است ۶۰ درصد از کرانه‌ی باختری را به انضمام شهرک‌های اسرائيل درآورد. حزب خود نتانیاهو، لیکود، در یک رأی‌گیری فاقد لزوم اجرایی، طرح مشابهی را تأیید کرد.
آریئل کاهانه، از مقاله‌نویسان روزنامه‌ی ماکور ریشون که حامی شهرک‌سازی است، گفت اکنون زمان آن رسیده که اسرائیل ایالات متحده را تشویق به «رها کردن مسیر دوجانبه» با فلسطینیان و گسترش ساخت‌وساز شهرک‌ها کند.
او نوشت «اسرائیل می‌بایست همچنان که با حفظ هماهنگی می‌کوشد از روی سر فلسطینیان، با کشورهای عربی به توافق دست یابد، واقعیت‌های غیرقابل بازگشت موجود میدانی را تثبیت نماید».
«دولت جناح راست: این فرصتی است برای شما».
و البته، احتمال هست که راست‌گراهای اسرائیل، پس از سال‌ها برخورد با دولت‌های ایالات متحده بر سر شهرک‌ها، فرصتی برای گسترش ایجاد شهرک‌ها به دست آورده باشند. با وجود ۶۰۰هزار اسرائیلی ساکن شهرک‌هایی پراکند در در سراسر کرانه‌ی باختری، هم‌اکنون نیز تراش کشوری فلسطینی شامل کرانه‌ی باختری و اورشلیم کاری است دشوار.
متن کامل را در لینک زیر مطالعه کنید
https://www.timesofisrael.com/trump-support-carries-both-rewards-and-risks-for-israel/
