هر سال، افسانه‌ی معجزه‌آسای «حنوکا»، غیرقابل پیش‌بینی بودن آینده را به یاد ما می‌آورد. بازگویی تاریخی پیروزی‌های غیرمنتظره و شیشه‌های روغنی که عمری دراز دارند، فاصله‌ی عظیمی که میان آنچه به طور منطقی می‌توانیم توقع داشته باشیم و آنچه در واقع روی می‌دهد موجود است را پررنگ می‌کند. این داستانی است که به‌خصوص امسال که رویدادهای سال از حد توقع همگان فراتر رفت، بجاست که روایت شود.
اگرچه پیش‌گویی پس از سالی نظیر ۲۰۱۶ جسورانه به نظر بیاید، من همیشه باور داشته‌ام که پیش‌بینی آینده، نوعی از خوش‌بینی است. نوعی یادآوری است بر این که فرصت داریم اتفاق‌های بد و خوب گذشته را به رویدادهای مثبت آینده منتهی کنیم و بر سال آینده تأثیر بگذاریم.
با در نظر گرفتن این، و همچنین روح «شمعدان حنوکای» هشت‌شاخه، من هشت پیش‌بینی (و مجادله) برای سال آینده مطرح می‌کنم.
یک – تمرکز بر انحصار رادیکال
شمار زیادی از افرادی وجود دارند که بافت جامعه‌ی ما را غنی می‌کنند اما هنوز به طور کامل در جامعه پذیرفته نشده‌اند. و این شامل زوج‌ها و خانواده‌های چندمذهبی، اسپانیایی‌ها، یهودیان رنگین‌پوست، اعضای جامعه‌ی دگرباشان جنسی و ناتوانان جسمی، و دیگران، می‌شود. با توجه به شمار بالای سازمان‌های انحصاری، می‌بایست به انحصارگرایی در جامعه‌ی یهودیت، از این جامعه درخواست برخوردی رادیکال داشت. پیش‌بینی من آن است که با وجود سازمان‌هایی نظیر «ب‌خل لاشون»، خانواده‌های‌چندمذهبی، کشیت و پل عریض‌تر، و نیز بنیادهایی نظیر «بنیاد خانواده‌ی رودرمن»، که پیشاهنگ این راه هستند، ما به شناسایی و پذیرش بسیاری از رشته‌های رها‌شده‌ی بافت جامعه‌مان در سال جدید، نزدیک‌تر شویم.
دو – دوران دشوار به اتحادهای غیرمنتظره منتج می‌شود
سال ۲۰۱۷ از جهاتی که بسیاری از ما توقع نداشته‌ایم، متفاوت خواهد بود، اما یک پیش‌بینی خوش‌بینانه برای سالی که در پیش داریم آن است که چالش‌های تازه در آمریکا، اسرائیل، و اروپا فرصتی برای اتحادها و ائتلاف‌های تازه با خود خواهد آورد. اگرچه «اتحاد» ممکن است غیرواقعی به نظر بیاید، اما من فکر می کنم سازمان‌های گوناگون جامعه‌ی یهودی، برای دستیابی به هدف‌های مشترک، به طور فزاینده‌ای با شرکای درون و بیرون جامعه متحد و همکار خواهند شد. با پشتیبانی و ترغیب و نسلی که تازه به میدان می‌آید، رهبران، که بیشتر از پیش فرا مرز و بشردوست عمل می‌کنند، پیش‌بینی من آن است سازمان‌های پیشرو جامعه‌ی یهود بیش از آن که به ساختن دیوار تمرکز کنند، به ساختن پل راغب خواهند بود.
سه – همکاری‌های ترا نسلی
روشن است: بخش بزرگی از استعدادهای درخشانی که در میان متولدین پساجنگ جهانی دوم و نسل ایکس موجود است، مورد بی‌توجهی قرار دارد، اما به طور بالقوه قادر است موتور حرکت جامعه باشد. و بسیاری از افرادی که سا‌ل‌های گذشته در فهرست‌های «۲۰ زیر ۲۰» و «۳۰ زیر ۳۰» قرار داشتند اکنون احساس می‌کنند که در فهرست «بالای پنجاه و از یادرفته» قرار دارند. همچنانکه شرایط متغیر ایجاب می‌کند چهره‌های رهبری تغییر کنند، پیش‌بینی من آن است که بسیاری از سازمان‌هایی که به این استعدادها توجه نکرده بودند، در ۲۰۱۷ از خواب بیدار شوند و این فرصت را دریابند و راه‌هایی خلاق برای تشکیل پرسنل بین‌المللی قوی و ترا نسلی رهبران جوامع‌مان طراحی کنند.
چهار – فعالیت‌های خاخامی و قدرت (نا)متن
گروه دیگری که به پیش‌بینی من تأثیری عمیق بر سال آینده خواهد داشت نسل تازه‌ی خاخام‌های فنآور ست که صدا و دانش خود را هدف‌های روحانی خود می‌بخشند. البته، خاخام‌های کوششگر همیشه موجود بوده‌اند اما در زمانه‌ای که به نظر می‌رسد انبوهی از راه‌های نرفته پیش روی ما است، افرادی که به متون و منطق یهودی آشنایند گنجینه‌ای به همراه دارند برای آنان که به دنبال انگیزه‌های باستانی‌اند تا بیاموزیم چگونه با چالش‌های تازه دست و پنجه نرم کنیم.
پنج – تصاویر متحرک (و جوامع متحرک)
اگرچه یهودیان معمولا به عنوان «اهل کتاب» شناخته می‌شوند همچنانکه که به سوی جهانی می‌رویم که از سکوهای اشتراکی، ایموجی، عبارات اینترنتی به گفت‌وگو دست می‌زند، جامعه‌ی یهودی نیاز دارد که خود را با این شرایط جدید تنظیم کند. در طول سال آینده، ویدئوها و اشکال دیگر ابزار چندرسانه‌ای نقش گسترده‌تری در جامعه به عهده می‌گیرد و کیفیت و موضوع این ویدئوها می‌بایست از آنچه مردم ما در بیرون از جوامع یهودی می‌بینند، فرا برود.
شش – رو در رویی (واقعی و مجازی)
اگرچه مکالمات دیجیتال اهمیت زیاد دارند، هیچ چیزی جای رو در رویی را نمی‌گیرد؛ تلاش‌هایی برای ایجاد ارتباط مردم در فضای ملموس. شمار بیشتری از مردم اکنون خواهان ارتباط و تماس بیرون از فضای مجازی‌اند، در سال آینده تلاش‌های بیشتری برای یافتن مکان‌هایی که کم‌استفاده مانده‌اند و فضاهای غیرمعمول اجتماعی و اماکن عمومی برای استفاده‌ی خلاقانه و مشترک به خصوص در شهرهایی که دچار معضل «ترافیک»اند و مشکل عدم دسترسی‌اند، مشاهده خواهد شد. یکی از ایده‌های مفید این خواهد بود که در این اماکن، امکانات رو در رویی مجازی و فیزیکی هر دو در نظر گرفته شود تا مراجعان امکان دسترسی به هر دو امکان را داشته باشند.
هفت – تمرکز بر سفرهای اجتماعی (و مشتری‌محور)
سال‌هاست که از «ذهنیت طراحی» در جامعه‌ی یهودی می‌شنویم اما در سال آینده به نظر من حتی توجهی گسترده‌تر به تجربه‌ی مصرف‌کننده در شراکت اجتماعی بذل خواهد شد. مارک‌های معتبر مصرف‌کننده (نظیر «رد بول»، «لولا لمون») تمرکز خود را بر آن گذاشته‌اند که چگونه سفرهای مصرف‌کنندگان به وسیله‌ی محصولاتی که انگیزه‌ها و آمال شخصی مصرف‌کننده را تشویق می‌کند. در زمانه‌ای که گزینه‌ها بی‌شمارند و مردم از امکان تحرک برخوردارند، می‌بایست استراتژی‌های مصرف‌کننده‌محور طراحی کنیم که به فرد کمک می‌کند سفرهای خود را برنامه‌ریزی کند (از جمله سفر به اسرائیل) و از ارزش‌ها و ایده‌ها و فرهنگ یهودی باخبر باشد.
هشت – نیاز به اعتماد
و در نهایت، بشردوستی در سال ۲۰۱۷ با وجود تغییرات زمینه‌ای، همچنان به تحول ادامه می‌دهد. اعتماد به دولت، به رسانه‌ها، و دیگر نهادها، همچنان به چالش کشیده می‌شود، سازمان‌هایی که در چارچوب بشردوستی ایجاد شده‌اند می‌بایست بیش از پیش کار کنند تا اعتماد مردمی که برای خدمت به آنها، سازمان ایجاد شده را جلب کنند، و نیز اعتماد مسؤولانی که ارائه‌ی خدمات را ممکن می‌سازند را نیز از دست ندهند. ساختن روابط معتمدانه همیشه اهمیت دارد و بخصوص در زمانه‌ی «اخبار ساختگی» اهمیت آن بیشتر می‌شود.
متن کامل را در لینک زیر مشاهده کنید
http://blogs.timesofisrael.com/a-chanukiah-of-optimistic-predictions-for-the-year-ahead/
