انتصاب عروسک خیمه شب بازی انتخابات

واکنش مسعود پزشکیان، کاندیدای ریاست جمهوری ایران و اصلاح طلبان، به ازدحام جمعیت در بیرون شعبه رای گیری که در آن رای خود را در انتخابات ریاست جمهوری تهران در 28 ژوئن 2024 به صندوق انداخت. (عطا کناره / خبرگزاری فرانسه)
واکنش مسعود پزشکیان، کاندیدای ریاست جمهوری ایران و اصلاح طلبان، به ازدحام جمعیت در بیرون شعبه رای گیری که در آن رای خود را در انتخابات ریاست جمهوری تهران در 28 ژوئن 2024 به صندوق انداخت. (عطا کناره / خبرگزاری فرانسه)

فردا جمعه دوره دوم سیرک انتخابات و در حقیقت شعور و درایت شهروندان ایران را به بازی گرفتن است. تا زمانی که در ایران بودم وانتخابات برای تعیین ریاست جمهوری برقرار میشد، من و والدینم هم مثل اکثریت مردم ایران بپای صندوقهای رآی میرفتیم.

شرکت در انتخابات و رای انداختن در صندوق نه از آن جهت بود که فرقی بین نامزدهای ریاست جمهوری بود و تفاوتی بین آنها احساس میشد، رای دادن منحصرآ از ترس بود که مبادا شناسنامه بدون مهر انتخابات دردسری برایم درست بکند. در تلاش برای دریافت گذرنامه بودم و اینمورد در آن زمان از محالات بشمار میرفت بهمین جهت این مهر بی ارزش برای من در مقابل ادارات کشوری ارزش یافت.

در اولین انتخابات ریاست جمهوری پشت پرده رفتم تا اسم کاندیدی را روی برگه انتخاباتی بنویسم. از قبل با خودم تصمیم گرفته بودم که نام یک خواننده یا هنرپیشه معروف را روی برگه انتخابات بنویسم. با خطی گوناگون از دستخط معمولی نوشتم : هایده!

از پشت پرده بیرون آمدم و برگه را در صندوق رای که مآموران و پاسداران نظاره گر بودند انداختم ومسیر به خانه را با عجله، ترس و دلهره فراوان طی کردم.

به خانه که رسیدم با هیچ کدام از اهل خانه در این مورد صحبت نکردم تا اگر برطبق شماره کارت به هویت من پی ببرند واگر برای بازجویی و دستگیری آمدند، والدینم بی خبر بوده باشند و شریک این تفکر نبوده نباشند.

همان شب آرا شمرده شد وهر کسی که در منزلمان را میزد خودم میرفتم و باز میکردم تا افراد اهل خانه مورد تعرض واهانت قرار نگیرند. یک هفته پر از استرس گذشت و خوشبختانه اتفاق خاصی نیافتاد و توانستم نفس عمیقی بکشم.  آن موقع هم انتصابات بود و نه انتخابات ، سیرک بود وعوام فریبی.  میگفتند آقا دستور داده و مردم گول خورده بدون سوال کردن و نگاه به عمق مسئله قبول میکردند. همانطور که عکس آقا را در ماه دیدند وسوآل نکردند که مگر چنین چیزی ممکن است…!؟

آخرین مناظره تلویزیونی دو بظاهر رقیب سعید جلیلی و پزشکیان را مشاهده کردم. ایندو هم با سخنانشان  و وعده وعیدهایشان انگار اشخاصی هستند که تابحال در هیچ سمتی در این نظام نبوده اند و دو پارچه سفید بدون لک هستند. قولهای آنچنانی هم میدهند وحال وهوای ایران را صورتی  نشان میدهند، بقول مادرم قولهایشان درست قولهای موش در خمره افتاده است.

اینجاست که متوجه سیاست استالینی خامنه ای میشویم.  پزشکیان اصلاح طلب را رو در روی جلیلی تند رو قرار داده تا به این صورت  مردم را در روز جمعه از خانه به پای صندوقهای رآی  بکشاند، مطمئن نیست که این بار هم بتوانند مردم را متقاعد به رآی دادن بکنند.

آنهابی که در دور اول رآی نداده اند این بار هم رآی نمیدهند زیرا که رآی ندادن خود یک رآی بسیار قوی بحساب می آید و نشانه عدم اعتماد ملت  به نظام است. نظام حاکم بر ایران نمیتواند شکست جمعه پیش را تغییر بدهد و آنطور که شنیده میشود چاپ شناسنامه در مقیاس فوری گسترده در ایران انجام گرفته تا هر مزدور رژیم بتواند دهها بار رآی با دهها شناسنامه تقلبی رای به صندوق بریزد.

از نظر مخالفان رژیم  هیچ تفاوتی اساسی دو کاندید وجود ندارد زیرا تصمیم گیرنده اصلی سید علی خامنه ای می باشد.

در هر حال با توجه به سرنوشت ناگوار پنج رئیس جمهور قبلی نظام جمهوری اسلامی به رئیس جمهور آینده  توصیه میشود با احتیاط رفتار کند.

 

ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ
یاسمین شالوم متحده متولد گلپایگان و مقیم شهر مودیعین در اسرائیل
ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ