روز جهانی زن یا روز تجاوز جنسی حماس به دختران و زنان اسرائیلی؟!

تصویر: الساندرا دایان بازیگر در خیابان‌های سائوپائولو، برزیل، در یک بازسازی گرافیکی از ربوده شدن واقعی Naama Levy توسط تروریست‌های حماس، 30 نوامبر 2023، کشیده می‌شود. (Abner Palma/Fisesp)
تصویر: الساندرا دایان بازیگر در خیابان‌های سائوپائولو، برزیل، در یک بازسازی گرافیکی از ربوده شدن واقعی Naama Levy توسط تروریست‌های حماس، 30 نوامبر 2023، کشیده می‌شود. (Abner Palma/Fisesp)

امسال ۵ ماه سکوت سازمان ملل و سازمان جهانی زنان به حیثیت و مقام این روز صدمه زده است.

بگفته گیلعاد اردان نماینده اسرائیل در سازمان ملل، سکوت سازمان ملل و سازمان زنان آن، با توجه به جنایات جنسی حماس، روز جهانی زن را به یک شوخی غم انگیز تبدیل کرد و این اوج نفاق سازمان ملل است!

در حالیکه زنان بیگناه ما در اسارت حماس تجاوزگر هستند روز زن معنای دیگری پیدا میکند و تمام دست آوردها بی معنی میشوند.

امسال روز هشتم مارس رنگ دیگری بخود گرفته و زنان اسرائیلی نمیتوانند آن را جشن بگیرند.

بعد از ۱۵۰ روز حمله حماس به جنوب اسرائیل و بقتل رساندن و تکه تکه کردن 1438 بیگناه و ربودن ۲۵۳ بی گناه، هنوز تعداد بسیاری از دختران و زنان اسرائیلی بهمراه بسیاری کودک و جوان و بزرگسال دیگر در چنگال کثیف قاتلان و متجاوزین حماس قرار دارند.

از من مادر بزرگ، از من مادر، از من خواهر وقتی خودم را بجای خانواده های ربوده شدگان قرار میدهم آرام ندارم. در این برهه از زمان که بیشتر شبیه به یک کابوس وحشتناک است نمیتوان انتظار داشت که در این روز شاد باشم و نه تنها من بلکه تمام زنان و مردان در این کشور در این غم و نگرانی با خانواده های ربوده شدگان شریک هستند.

آیا در این شرایط روز جهانی زن را جشن بگیریم؟

نه… هرگز و به هیچ عنوان، بخصوص که سازمانهای حمایت از زنان در سازمان ملل وظیفه خود را انجام ندادند و حتی از هیچ گونه تلاشی برای رساندن صدای خانواده زنان ربوده شده که در اسارت حماس بسر میبرند خود داری و حتی ممانعت کردند.
قطعنامه سازمان ملل متحد که در سال ۱۹۴۵ امضا شد و قرار شد حامی حقوق تمام زنان دنیا باشد.

در مورد دختران و زنان ربوده شده سکوت اختیار کردند.

این نهادهای بین‌المللی در برابر تجاوزهای جنسی دسته‌ جمعی شبهه نظامیان حماس در جریان حمله روز هفتم اکتبر هیچ اقدامی نکردند و با اطمینان میتوان گفت که با سکوت خود خیانت بزرگی به زنان و دختران اسرائیلی که به فجیع ترین وضعی مورد تجاوز گروهی حماسیها قرار گرفته اند کردند و این نه تنها بخشودنی نیست بلکه یک لکه ننگ ابدی بر پرونده سازمانهای بین المللی است که بمدت ۵ ماه است که چشمهای خود را بسته، گوشهای خود را گرفته و دهانشان سکوت اختیار کرده که در حقیقت این خیانت به انسانیت است، مطمئنآ این مورد بر ایمان زنان به سازمان‌های بین‌المللی که ادعای دفاع از حقوق زنان را بر عهده دارند کم میکند.

کجا هستند و به چه مشغولند نهادهای حمایت از حقوق زنان در این پنج ماه اخیر؟
فیلمها و تصاویر جنایات حماس از جشنواره موسیقی «نووا» که در آن زنان و دختران جوان اسرائیلی که برای شادی و رقصیدن به آن رفته بودند و توسط حماسیان مورد تجاوز جنسی گروهی قرار گرفته در دسترس هست و میتوان دید. شاهدانی که در میان بوته‌ها پنهان شده بودند، شاهد تجاوز گروهی و سپس تکه تکه کردن اجساد به دست حماسیان بودند.

شواهد نشان میدهند که حماسیهای سنگدل وحشی یک زن باردار را شکنجه می‌کنند و جنین او را از شکم او بیرون می آورند و هر دو را بقتل می رسانند. چطور میتوان روز جهانی زن را تبریک گفت در حالیکه همین پنج ماه پیش کارشناسان پزشکی قانونی اسرائیل از اجساد زنان و دختران یافته شده در محل برگزاری جشنواره «نووا» گزارش دادند که با خشونت بسیار مورد تجاوز قرار گرفته‌ بودند در حدی که استخوان‌های لگن آن‌ها شکسته شده و بعد از آن تیر خلاص را بر سر آنها زده بودند و سازمانهای حقوق بشر و سازمانهای بین المللی زنان با سکوت پر صدا خودشان را شریک جرم کردند.

چطور میتوان به سازمانهای بین المللی که خود را حامی زنان میدانند اعتماد کرد در حالیکه تصاویری از جسد برهنه زنان در غزه و یک زن دیگر زنده که با موهایش با یک خودرو کشیده می‌شود از طرف خود حماسیها پخش میشود.

چطور توانستند در مقابل التماس و زجه خانواده های دختران و زنان اسرائیلی که توسط حماسیها به گروگان گرفته شده اند سکوت کنند و برای آزادی آنها از دست این بیرحمان نکوشند؟

اعترافات ضبط شده صریح تروریست‌های حماسی دستگیر شده از طرف اسرائیل، ثابت می کنند که تجاوز دسته‌ جمعی بخشی برنامه‌ریزی شده از حمله حماس بوده است.

البته که این سکوت سازمانهای زنان در سازمان ملل که باور نکردنی و غیرقابل تصور است بخشش‌ناپذیر نمی باشد زیرا نه تنها محکوم کردن خشونتهای اعمال شده بر زنان و دختران اسرائیلی بسیار ناچیز بوده بلکه در طول این چند ماه اصلا وجود نداشت و طبعآ این لکه ننگ هرگز پاک نخواهد شد و تاریخ قضاوت خواهد کرد.

در اینهمه مدت هیچ سازمانی و کمیته ای که مربوط به حقوق زنان است نه تنها درخواست دیدار از ربوده شدگان را نکرده حتی تا همین چند روز پیش با وجود ساعتها فیلم و تصاویری که توسط خود حماسیان جنایکار گرفته شده و پخش کرده بودند با کمال نا مردانگی به صحت فجایعی که توسط حماسیان در روز هفتم اکتبر در جنوب اسرائیل انجام شده بود ابراز شک میکردند.

تمام زنان و مردان دنیا که قوانین انسانی برایشان مهم است باید با مردم اسرائیل یکپارچه بپا خیزند و خواستار آزادی ربوده شدگان اسرائیلی که در شرایط بسیار اسف باری در تونلهای غزه نگهداری میشوند، شوند.

روز آزادی تمامی این دختران و زنان از بند چنگال قاتلان و متجاوزین، روز زن خواهد بود.
سازمان ملل مدعی است که به زنان اهمیت می دهد، در حالیست که هر ساعت و هر روز زنان و دختران اسرائیلی توسط حماس در غزه مورد تجاوز و آزار قرار میگیرند.
باید همین امروز عمل کرد و هر روز که میگذرد جان آنها را بخطر می اندازد.

ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ
یاسمین شالوم متحده متولد گلپایگان و مقیم شهر مودیعین در اسرائیل
ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ