رونمایی از تندیس ۶ نام آور ایرانی در یکی از دانشگاههای اسرائیل
در حالیکه رژیم جمهوری اسلامی حاکم بر ایران اسامی دانشمندان، نویسندگان، شاعران و فیلسوفهای مهم ایرانی را از کتابهای درسی مدارس حذف میکند و میخواهد که نسل جوان را از آشنایی با این بزرگان بر حذر دارد، اسرائیلی های ایرانی تبار همایش بزرگ و شکوهمندی را برای رونمایی از تندیس ۶ تن از اسطوره های بزرگ و نام آور ایران در دانشگاه «هیت» واقع در مرکز اسرائیل در شهر خولون بر پا داشتند. رونمایی از تندیسهای بزرگانی چون خیام، فردوسی، حافظ، مولانا و ابن سینا که در ایران و از جنس برنز ساخته شده به نوعی به اسرائیل فرستاده شده اند. این اسطوره ها به علم و فرهنگ ایران و حتی جهان خدمات والایی کرده اند.
در اوایل ماه آوریل دعوتنامه ای از طرف فرهنگسرای ایرانیان در اسرائیل برای شرکت در جشن رونمایی از تندیس بزرگان علم و فرهنگ ایرانی دریافت داشتم. فرهنگسرای ایرانیان مقیم اسرائیل که مدت زیادی از پایه گذاری آن نمی گذرد و به سرپرستی خانم سیوان شهاب اداره میشود برای ترویج فرهنگ ایران در بین مردم کشور اسرائیل و ایرانی زاده هایی که والدینشان در دو دهه اول تاسیس کشور اسرائیل، ایران را ترک کرده و به این کشور مهاجرت کرده اند. این ایرانی زاده ها شدیداً تشنه یاد آوری و برگزاری جشنهای ایرانی که آنها در دوران کودکی در خانه والدینشان شاهد اجرای آن بوده اند هستند و در این مدت کوتاه هم این فرهنگسرا توانسته برنامه های متعددی برای این دسته از ایرانیان ارائه بدهد، حتی برای نسل جدید که کمتر از آیین و فرهنگ غنی ایران اطلاع دارند و فقط از پدر یا پدر بزرگ خود شنیده اند و مشتاق برگشت به اجرای آیین و فرهنگ اجدادی خود هستند.
این همایش بزرگ و شکوهمند در روز پنج شنبه هفته پیش با حضور وزیر اطلاعات اسرائیل خانم گیلا گملیئل انجام شد. وی در ماه آوریل پذیرای شاهزاده رضا پهلوی و همسر عزیزشان بانو یاسمین پهلوی در اسرائیل بود.
ظاهرا در طی این چند روز کمال همنشین خوب بر ایشان اثر کرده و چند کلمه ای بفارسی هم یاد گرفته و آنها را بر زبان می آورد، سه لغتی که ایشان در هر فرصتی آنها را یاد آوری میکند سه لغت «زن، زندگی ،آزادی» است و چند کلمه دیگر هم، حتی به خوراکهای ایرانی هم علاقمند شده و در این شب هم از مهمانان با غذای لذیذ و دلچسب ایرانی پزیرایی شد.
آقای «میکی ظوهر» وزیر فرهنگ کابینه کنونی هم در این جشن شرکت داشت و هر دوی این وزرا بالای تریبون رفتند و سخنرانی کردند.
در شروع سخنرانی وزیر اطلاعات اسرائیل، تظاهر کنندگانی که مخالف دولت راست گرای آقای بنیامین نتانیاهو هستند با بلند گو به محوطه دانشگاه که این جشن در آن محوطه بر پا میشد آمدند و در چند قدمی مهمانان و سخنگوها به تظاهرات پرداختند.
در این موقع بیشتر از همیشه به تصمیم خود و همسرم برای مهاجرت به اسرائیل افتخار کردم، کشوری آزاد که مردم میتوانند در هر نقطه و مکانی انتقاد و نارضایتی خود را از دولت به گوش مقامات و مسئولین کشور برسانند بدون اینکه دستگیر شوند، به زندان بیافتند و یا حتی از حضور آنها جلوگیری شود.
با چشم خود شاهد حضور پلیس در محوطه ای که تظاهر کنندگان و مدعووین در چند قدمی هم بودند بودم، ناظر آن بودم که پلیس که از دولت دستور میگیرند با مهربانی و ملایمت با دو طرف بر خورد میکنند و هیچگونه عملیاتی بر ضد تظاهر کنندگان نشد، افراد پلیس فقط نگران آن بودند که زد و خوردی بین دو گروه پیش نیاید که احتمال آن هم کم بود. دو گروهی که هر دو کشور خود را دوست دارند و هر دو بنوعی نگران آینده کشورشان هستند.
وزیر فرهنگ و ورزش آقای میکی ظوهر در بین تظاهر کنندگان رفت با آنها با مسالمت صحبت کرد و حتی با آنها دست داد و این از دید یک فردی مثل من که چند سالی بعد از انقلاب ۵۷ هنوز در ایران بودم و بسیاری از وقایع نا خوش آیند را با چشم خود دیده بودم بسیار جالب بود.
بعد از دقایقی تظاهر کنندگان با مسالمت و بدون هیچ برخوردی محل را ترک کردند. اینجا بود که به قوانین کشور اسرائیل افتخار کردم که در اسرائیل شخص حکومت نمیکند بلکه سیستم حکومت میکند و مردم اسرائیل در ابراز عقاید سیاسی خود آزادی کامل دارند و بهمین جهت بر خود بالیدم که در چنین کشوری زندگی میکنم و در عین حال بیاد هموطنان خود در ایران افتادم که از این آزادی بر خوردار نیستند و۴۳ سال است که در راه رسیدن به آزادی کشته میدهند. متاسف و اندوهگین شدم.
در ادامه ما حاضران از سخنرانی پرفسور «خردیم» که رئیس دانشکده مهندسی برق و الکترونیک در مرکز اسرائیل هستند بسیار لذت بردیم، ایران زاده و تحصیلکرده در یکی از دانشگاههای ایران هستند.
آقای پینی کهن هم سخنانی در مورد همبستگی بین دو ملت داشتند و خانم سیوان شهاب که یکی از موسسان این فرهنگسرا هست به مهمانان خیر مقدم گفت و بعد از ایشان دو مهمان عالیمقام آقای نظریان و جناب آرش اسماعیل زاده برای شرکت در این جشن به اسرائیل آمده بودند به سخنرانی پرداختند و تشخیص شادی در چشم این مهمانان که با خانواده خود از آمریکا و انگلیس به اسرائیل آمده بودند بسیار شادمان از برپایی چنین برنامه ای کار مشکلی نبود.
فرهنگسرای ایرانیان ساکن اسرائیل همچنان از روز تاسیس این پیام را می دهند که «برای رسیدن به صلح باید راه عشق به فرهنگ را طی کنیم» و من معتقدم که این فرهنگسرا در مسیر درستی گام نهاده و پیش میرود.
قبل از صرف شام لذیذ ایرانی، از تندیس ها رونمایی شد و حضاران تا ساعاتی از آنها عکس و فیلم بر میداشتند. من با نگاه به این منظره چون همیشه به زادگاهم کشور ایران افتخار کردم، و بر خود بالیدم که یک فرد یهودی هستم و کشور اسرائیل یک کشور آزاد برای همه ادیان، همه عقاید است.
میهمانان خارجی که در این مراسم بودند، در کنار ما هیجان زده شدند و از حضور در این رویداد مهم بسیار خوشحال بودند مخصوصآ از اینکه ایرانی تباران در اسرائیل در فرصتی یاد آوری میکنند که هر دو کشور اسرائیل و ایران را عشق میورزند و برایشان مشکل است که یکی از آنها را انتخاب کنند.
شادمانی همگی ما میهمانان این جشن با شکوه با نوازندگی ارکستر گلها به سرپرستی استاد موسیقی آفای منشه ساسون و با صدای ملکوتی خواننده معتبر ایرانی تبار خانم فرزانه کهن به اوج خود رسید و میهمانان را غرق شادی کرد.
گروه گلها در این اواخر اتحادیه ای برای ترویج و آموزش موسیقی ایرانی در اسرائیل بوجود آورده اند و تصمیم بر آن است که به دانشجویانی که در دانشگاهها متمایل به آموختن موسیقی ایرانی هستند بورس تحصیلی داده شود.
در این شب مهیج بار دیگر ما ایرانی تباران مقیم اسرائیل این نکته را یاد آور شدیم که فرقی نمیکند که چند سال از ایران دور هستیم و فاصله جغرافیایی بین دو کشور ایران و اسرائیل چقدر است بلکه علاقه متقابل بین دو ملت ایران و اسرائیل است که تمام سدهای مانع بین دو ملت را می شکنند. دو قومی که دارای سابقه مهر و محبت و عهدی چندین هزار ساله هستند و این عهد نا گسستنی میباشد، هیچ ضحاکی هم نمیتواند این عهد را از بین ببرد.
درود برمردم اسرائیل و ایران.
درود بر صلح و دوستی.