رویارویی با واقعیت خشن یهودی-ستیزی
یهودی-ستیزی که امروز مانند حریق مهارناپذیری در سراسر جهان زبانه می-کشد، من را به یاد بررسی کتابی انداخت که چند سال پیش به چشمم خورد. از آنجا که کتاب یکی از جذاب-ترین عنوانها را داشت؛ «مردم عاشق یهودی مرده-اند»، در اندک زمانی در گوگل به دنبالش گشتم. نویسندهٔ کتاب، «دارا هورن»، شمار زیادی مقاله در زمینه-های گسترده-ای با تمرکز بر شیفتگی جهان، در طول تاریخ، به مرگ یهودیان، و نه حرمت-نهی و بهره-وری از حیات و فرهنگ جامعهٔ زنده و سرزندهٔ یهودی داشت، تألیف و تدوین کرده بود.
هورن، که تحصیلات خود را در دانشگاه هاروارد گذرانده بود، رمان-نویس و استاد ادبیات بود، در مصاحبه-هایی که متعاقب انتشار کتاب کرد، تصریح کرد که گرچه کوشیده است دیدگاه و درکی از این که چرا جامعهٔ غربی بزک و بزرگ-نمایی مرگ یهودیان را به تقدیر از حیات و فرهنگ زنده و غنی یهودیان ترجیح می-دهد، ارائه کند، اما منظور وی معنای دقیق واژهٔ «مرده» نیست، البته من اطمینان دارم که بواقع، شمار کمابیش زیادی از تظاهرات-کنندگان و معترضان کنونی، اگر تحت فشار قرار گیرند اقرار می-کنند که ترجیح می-دهند به جای آنکه تماشا کنند یهودیان آزادانه روی خاک در گشت-و-گذارند و نفس می-کشند، ایشان را زیر خروارها خاک مدفون ببینند.
لبّ کلام او این بود که جهانیان ترجیح می-دهند ببینند یهودیان منفعل و بی-عمل در حاشیه مانده-اند، و در مرکز علوم، فناوری، و هنر نیستند. به عبارت دیگر، از آنهم بهتر این است که یهودیان را خنثی و بی-اهمیت تصور کنند و نه کسانی با دستاوردهای عظیم. یا، چنانکه او موضوع را به قلم آورده بود، بهتر است مرده باشند تا زنده.
می-دانید، نکتهٔ درستی را مطرح می-کند. در بخش بزرگی از تاریخ، نابودی یهودیان جهان تمرکز موجه مطالعات و پژوهش دانشگاهی را به خود جلب کرده و این در حالی است که بیماری مسری یهودی-ستیزی، عمدتاً، بی-اهمیت جلوه داده شده است. حتی یک جستجوی سردستی ثابت می-کند در مقایسه با آن بخش از جوامع و تمدنهای یهودی که فائق آمدند و به حیات ادامه دادند، توجه معتنابه بذل انهدام جوامع و تمدنهای یهودی شده است.
گرچه در مجموعهٔ مقالات او اشاره-ای به استقلال یا موجودیت کشور اسرائیل نشده است، مباحثی که مطرح و پشتیبانی می-کند، با نفرت بی-سابقه-ای که در سرتیتر خبرهای ماههای اخیر آشکار است بسیار مرتبط است. جنایاتی که درست در روز ۷ اکتبر رخ داد، آدم-ربایی و قتل یهودیان بیگناه، در سراسر جهان با خشم و همدلی روبرو شد. اما بلافاصله پس از واکنش اسرائیل به وحشیگری، و تهاجم به غزه، تغییر سریع و خشن حادث شد. به محض آنکه توجه از یهودیان مرده و محبوس به ارتش بسیار آموزش-دیده و کارآمد اسرائیل معطوف شد، نگرانی از وضعیت گروگانها به سرعت به یهودی-ستیزی تبدیل شد.
متن کامل را در لینک زیر مطالعه کنید
https://blogs.timesofisrael.com/facing-the-harsh-reality-of-antisemitism/