سه راه کاهش افتراق اسرائیل و فلسطینیان

مناقشات پیشاپیش بالا گرفته، و همین است که علیرغم برنامه هایی که بنت برای وضع موجود دارد، دو طرف می بایست به جستجوی راههای منصفانه و منطقی تسهیم زمین برآیند.

روابط اسرائیل و فلسطینیان حتی در ماه گذشته، در طول اعیاد یهودیان، نه تنها دقیقه ای متوقف نشد، بلکه شکاف میان دو جانب وسیع تر شد، و تأکید بیشتری بر مسیر مرگباری که ذاتی بن بست کنونی است، نهاد. در نتیجه، بازگشت به برنامه منظم، نه نوید یک وضعیت عادی و نه نوید آرامش در بر دارد. از آنجایی که مناقشه را نمی توان منجمد ساخت و تنش نیز برای تمام جوانب درگیر حامل فاجعه است، یافتن راه برونرفت از بن بست، چالشی است که فوریتی بیش از همیشه دارد.

دولت جدید اسرائيل همانقدر که فراگیر است، پرمخاطره نیز هست و صدروزهٔ‌ اول حیات خود را با احتراز از موضوعات پرتنش و تمرکز بر پرداختن به امور اضطراری داخلی و بین المللی به سلامت از سر گذرانده است. دومین صدروزهٔ عمر این دولت به این سهولت نخواهد گذشت. مسألهٔ اسرائیل و فلسطین، خواهی نخواهی، بار دیگر در دستور کار قرار گرفته است. این نه تنها در افزایش تشنج، بلکه حتی در مقاومت موجود در مقابل پیشنهاد امتیازهای منفرد در عوض امتیازهای جمعی به فلسطینیان، که اسرائيل برای کاهش مناقشات، در ازای امنیت بیشتر برای اسرائيلی ها مطرح می کند نیز دیده می شود.

اما موضوع بطور منظم در مذاکرات با مصر و اردن، و نیز با شرکای توافق های ابراهیم و غیره به میان می آید. این موضوع در روابط اسرائیل با دولت بایدن اهمیت اساسی دارد و موضوع حساسی در روابط با یهودیان آمریکاست که روز بروز بیشتر به تیرگی می گراید. اکنون نیز در رأس مذاکرات مجمع عمومی سازمان ملل است.

بی اعتنایی سیستماتیک به انگیزه های ملی فلسطینیان چنان است که رهبری کنونی اسرائيل هیچ برنامه ای برای هیچ تغییر چشمگیری در ایجاد توازن قدرتی که از ۱۹۶۸ موجود بوده است، ندارد. این موضع را نیز هیچ چیز بهتر از سه «نخیر»ی که صدراعظم بنت به زبان آورد، روشن نمی کند. در طول ماه گذشته، بارها نخست وزیر اعلام کرد که اسرائيل، تحت رهبری او، قصد ندارد که: ۱) اراضی کرانه باختری به انضمام درآورد؛ ۲) در ایجاد یک کشور فلسطینی در کنار کشور اسرائيل یاری کند؛ و یا ۳) با محمود عباس و یا تشکیلات خودگردان فلسطینیان وارد مذاکره شود. پرسشی که در نتیجهٔ این رویکرد به میان می آید آن است که پس او قصد دارد چه کاری بکند. جواب او تا کنون کمابیش همان بوده است: بطور مشخص، مخلوطی از سرکوب و آزار، که منجر به تشدید تسلط اسرائيل در سرزمین های اشغالی شده و دورنمای تغییر نیز در افق نمایان نیست.

متن کامل را در لینک زیر مطالعه کنید
https://blogs.timesofisrael.com/3-sets-of-positive-steps-to-reduce-the-israeli-palestinian-divide/