اسرائیل، منشعب و متحد

تصویر: خرابی ناشی از اصابت موشک از لبنان به شهر شلومی در شمال اسرائیل، ۶ آوریل ۲۰۲۳. 
(Ayal Margolin/Flash90)
تصویر: خرابی ناشی از اصابت موشک از لبنان به شهر شلومی در شمال اسرائیل، ۶ آوریل ۲۰۲۳. (Ayal Margolin/Flash90)

حماس و حزب الله کاملا در اشتباه-اند اگر عدم اتحاد را «شروع پایان نهاد صیونیستی» تصور کنند.

مردم اسرائیل راهی برای سازشی کلی و برون-رفت از بلوای اصلاح نظام قضایی خود خواهند یافت؛ این دیگر «رسماً» مشخص شده است. به لطف کی؟ به لطف حماس، حزب الله، ایران. و این حکایتی است به قدمت صیونیسم.

اکثر مردم فراموش کرده-اند – یا هرگز نمی-دانسته-اند – که پروژهٔ صیونیسم از ابتدا به دلیل ستیزه-های درونی آغاز شد. اوگاندا در مقابل فلسطین؛ سوسیالیست-ها در مقابل رویزیونیست-ها در مقابل آگودات یسرائل؛ بن گوریون در مقابل جبوتینسکی؛ حملهٔ نیروهای دفاعی تازه-تأسیس اسرائیل به کشتی تسلیحاتی آلتالنای ایرگون]؛ شورش غرامت در آلمان [هجوم حامیان هروت به کنست]؛ مپای در مقابل مپام؛ اسرائیل اول [نخبگان اشکنازی از غرب آمده] در مقابل اسرائیل ثانی [مهاجران میزراحی شرقی و شمال آفریقا]]؛ مکابی در مقابل هپولی (باشگاه-های ورزشی]؛ و همینطور تا آخر [بگذریم از یهودیان در مقابل عرب-های اسرائیل].

پرسش تاریخی – و معاصر – این نیست که اسرائیل چرا اسرائیل اینهمه ناسازی و ناسازگاری درون-کشوری داشته، بلکه این است که این کشور و این جامعه چگونه توانسته به اتکای پوستهٔ نازکی از اتحاد مدتی چنین طولانی سر پا بایستد و دوام بیاورد. پاسخ این است: دشمنان خارجی. آتشی که در آشپزخانه شعله می‌-کشد را هیچ چیز به اندازهٔ جنگلی که بیرون از خانه آتش گرفته و شعله-هایش می-رود که تمام خانهٔ شما را ببلعد، خاموش نمی-کند.

این نیز صدها سال است که بهمین روال است: ۱۹۲۱ و ۱۹۲۹، هجوم دسته-های آدمکشان عرب به شهرک-نشینان یهودی، ۳۶-۱۹۳۹[انقلاب عظیم عرب-ها در فلسطین]، جنگ استقلال در ۱۹۴۸، ۱۹۶۷ [جنگ شش روزه]، ۱۹۷۳ [جنگ یوم کیپور]، ۱۹۸۲ [جنگ اول لبنان]، ۱۹۸۷ [انتفاضه‌ٔ اول]، ۲۰۰۰ [انتفاضهٔ دوم]، و در بازه-ای بیش از دو دههٔ گذشته، بیشمار کارزار علیه حمله-های حماس از غزه، و نیز دیگر تهدیدات «همسایه».

در مورد کنونی، بُعد دیگری هم اضافه شده است. در کارزار اعتراضات اصلاح نظام قضایی چند ماههٔ گذشته، بنیامین نتانیاهو [علیرغم نصّ قانون] با کابینهٔ امنیتی جلسه-ای تشکیل نداد تا کار به سخنرانی «گانقلابی» دو سه هفته پیش گالانت در خصوص تهدیدات رو به افزایش دشمنان اسرائیل رسید. حملهٔ چند-شاخهٔ دیروز علیه شمال و [کمی پیشتر از آن] جنوب اسرائیل به جناح راست، میانه-رو، و چپ کشور عمق درستی سخنان گالانت، و عمق بی-مبالاتی دولت نتانیاهو در تمرکز بر برنامهٔ «اصلاحات» خود در هنگامیکه تهدید واقعی جای دیگری گسترش می-یافت را نشان داد.

حتی پیش از آخرین حمله-ها، تمام همه-پرسی-ها حاکی از آن بودند که اکثریت مردم اسرائیل خواهان مسکوت ماندن کل برنامهٔ اصلاحات و انجام برخی تعدیلات منطقی هستند. جالب آن است که حمله-های موشکی اکنون بهانهٔ خوبی برای اینکار در اختیار نتانیاهو می-گذارد.

متن کامل را در لینک زیر مطالعه کنید
https://blogs.timesofisrael.com/israel-split-united/

ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ
پروفسور سام لهمان-ویلزیگ (دکترای کشورداری، ۱۹۶۷ از دانشگاه هاروارد) در از ۱۹۷۷ تا ۲۰۱۷ در دانشگاه بار ایلان تدریس کرده، ریاست شاخهٔ روزنامه-نگاری، و ریاست دانشکدهٔ علوم سیاسی، دانشکدهٔ علوم ارتباطی را به عهده داشته است. برای اطلاعات بیشتر به وبسایت www.ProfSLW.com مراجعه کنید.
ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ