در جنگ با تروریسم، انواع ابزار موجه نیستند

تصویر: در ۲۸ مارس ۲۰۲۲، پلیس چندین مظنون به مشارکت در حملهٔ هادرا، و یا کسانی که احتمال ارتباط ایشان با داعش می رود را دستگیر کرده است. (Israel Police)
تصویر: در ۲۸ مارس ۲۰۲۲، پلیس چندین مظنون به مشارکت در حملهٔ هادرا، و یا کسانی که احتمال ارتباط ایشان با داعش می رود را دستگیر کرده است. (Israel Police)

مقررات خشن به پیامدهای ناخواسته منجر می شوند؛ و اگر پای مجازات دسته جمعی نیز به میان آید، پیامدهای دشوار اخلاقی نیز در پی دارد.

طبیعی است که در واکنش به حمله های تروریستی اخیر، مردم توقع داشته باشند دولت «کاری بکند». بنیامین نتانیاهو، نمایندهٔ کنست و رهبر اپوزیسیون تصریح کرد که «فقط یک مشت محکم و قاطع است که می تواند امنیت را به شهروندان اسرائیل بازگرداند.» اما چه کاری ممکن، و چه کاری لازم است؟

تروریسم یک واقعیت بغرنج است؛ انگیزه‌ های آن، عملکرد آن، و پیامدهای آن بغرنج است. علاوه بر آن ویژگی هایی که در سراسر جهان و در طول تاریخ مشترک بوده، می توان تروریسم تحول می یابد و خود را با تغییرات محیطی سیاسی، اجتماعی، اقتصاد، و فناوری هماهنگ می کند. وقتی ما با یک گونهٔ جدی بیماری مواجهیم، منطقی نیست که توقع داشته باشیم یک داروی واحد آن را درمان کند. در مورد سرطان که شامل عوامل ژنیتیک می شود، و تحت تأثیر عوامل محیطی نیز هست هم این صدق می کند. عوامل گوناگونی قادرند احتمال ابتلای ما به بیماری را کاهش دهند، اما هیچ چیز مصونیت ما در مقابل را بیماری را تضمین نمی کند.

به همین نسبت، تکمیل حصار امنیتی میان اسرائيل و یهودا و سامره و مهم از آن نظارت بر ورود به خاک اسرائيل ممکن است احتمال وقوع حوادث مشابه با بنی براک کاهش دهد، متأسفانه اما لزوماً مانع حمله هایی مانند آنچه تروریست های مقیم محلات عرب نشین اسرائیل در بئرشبا و هادرا مرتکب شدند، نمی شود.

با تشدید تلاش به کشف و ضبط تسلیحات غیرقانونی ممکن است احتمال حمله های مشابه بنی براک و هادرا را کاهش دهد، لزوما مانع از چاقوزنی، مانند آنچه در بئرشبا روی داد، و یا خودروکوبی نمی شود. استثنا در مقررات مربوطه، و اجازه‌ٔ حمل سلاح شخصی ایشان در ایام مرخصی ممکن است احتمال مداخله و دفع حمله ها را افزایش دهد، اما چنین سیاستی، همچنین ممکن است احتمال سرقت اسلحهٔ سربازان از خانهٔ ایشان را نیز افزایش دهد و در نتیجه تلاش به کاهش چرخش اسلحهٔ گرم غیرقانونی را نیز بی اثر می کند.

برخی از روش های دفع تروریست که امروز بررسی می شوند، بر تروریست های بالقوه تمرکز دارد؛ برای مثال، استفاده از فناوری پیشرفته و نظارت بر شبکه های اجتماعی به منظور جذب هشدارهای اولیه از مقاصد افراد در راستای اقدام آتی به حمله مؤثر است.

متن کامل را در لینک زیر مطالعه کنید
https://blogs.timesofisrael.com/in-the-war-on-terror-not-all-means-are-justified/

ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ
سرهنگ بازنشسته، دکتر لیرون لیبمان، از پژوهشگران مؤسسهٔ دموکراسی اسرائیل است. او پیش از این در رأس دپارتمان قوانین بین المللی نیروهای دفاعی اسرائیل و دادستان ارشد ارتش خدمت کرده است. او نویسندهٔ «آیا نیکان را به دست بدان از میدان خواهید راند؟ مقررات امنیتی و مجازات جمعی.» (IDI, 2019)
ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ