رویکرد به ایران نباید تحت الشعاع سیاست در اسرائیل قرار گیرد

تصویر: روز ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، دهها هزار اسرائیلی در تل آویو علیه طرح برنامه-ریزی-شدهٔ دولت برای اصلاح نظام قضایی تظاهرات کردند. (Avshalom Sassoni/Flash90)
تصویر: روز ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، دهها هزار اسرائیلی در تل آویو علیه طرح برنامه-ریزی-شدهٔ دولت برای اصلاح نظام قضایی تظاهرات کردند. (Avshalom Sassoni/Flash90)

با رشد روزافزون ضرورت استراتژی دیپلماتیک در خصوص تهدید ایران، حالا وقت آن نیست که متحدان را از خود برانیم. مباحثات آتشین بر سر موضوعات حساس داخلی اسرائيل ممکن است بر توان دیپلماتیک ما در مواجهه با تهدید خارجی ایران به شکلی منسجم و هماهنگی-شده تأثیر بگذارد. پرسش-های مربوط به توازن مناسب میان کنست و دیوان عالی، روابط یهودیان سکولار و مذهبی، وضعیت حساس اورشلیم، موقعیت اراضی کرانهٔ باختری، همه موضوعاتی تفرقه-افکن و جنجال-برانگیز هستند و با مسألهٔ حیاتی رویکرد مستقیم با تهدید ایران که دائما در تحول است، در تناقض-اند. این بدان معنا نیست که موضوع ایران مهم‌-تر از موضوعات یاد-شده است، بلکه به این معنا است که سیاست داخلی اسرائيل ممکن است توجه را از منافع استراتژیک کلیدی کشور منحرف کند.

در بخش عمدهٔ سی سالهٔ گذشته، یک پارادایم استراتژیک اساسی رویکرد اسرائیل به ایران را شکل داده است: این ‌دولت اسرائیل است که همیشه تنها مسؤول دفاع از امنیت ملی اسرائيل خواهد بود و در موازات آن، به هر گونه تلاش برای بازداشتن ایران از توسعه و تولید توانایی-های هسته-ای، در وهلهٔ اول از طریق سیاست-ورزی، اقدام خواهد کرد. یک سیاست پرزور فعال نیز که برای تضمین اقدام نظامی، در صورت لزوم، طراحی شده بود، به عنوان آخرین گزینه بر جا بود. به این ترتیب، تلاش اسرائیل، در کل، در راستای تحکیم تصمیم آمریکا، آلمان، بریتانیای کبیر، فرانسه، و حتی روسیه در مقابله با تهدید ایران علیه اسرائيل، علیه منطقه، و ورای آن، با اتکا به تمام عوامل موجود و ممکن دیپلماتیک بود. گرچه این تدبیر تلاش ایران را تا حدودی به تعویق انداخت و دشوار نمود، اما ایران هرگز از این که اکنون هست به کشور در-آستانهٔ ٔ تسلیحات هسته-ای تبدیل نشده بود.

خروج بد-موقع دونالد ترامپ از برجام در سال ۲۰۱۸، هماهنگی-های میان آمریکا و متحدان کلیدی اروپایی را بر هم زد، و بویژه شروط محدود اما موجود برجام را بلااثر گذاشت. ایران محدودیت-ها را کنار نهاد، و نه تنها در سطوح بالاتری به غنی سازی پرداخت بلکه همچنین سنتریفیوژهای بسیار پیشرفته-تر از پیش بکار گرفت. مسیر تبدیل یک ابزار هسته-ای کاربردی به تسلیحات همچنان نیازمند زمان است اما در این مرحله، هیچ مانع مؤثری سر ایران موجود نیست. کنترل و نظارت متناسب آژانس بین المللی انرژی اتمی دیگر در کار نیست و پنهانکاری در روند تسلیحاتی اکنون سهل-تر انجام می-شود.

در ماه-های اخیر، در راستای دستیابی به مبنای ممکن بازاندیشی پیرامون این تهدید مشخص چندین عامل همگرا شده-اند. ایران همچنان به عدم همکاری مصّر مانده و در حالیکه عملاً بدون هیچگونه محدودیتی به غنی-سازی اورانیوم در سطح ۶۰٪ ادامه داده، در مقابل هر تلاشی که برای بازگشت به توافق هسته-ای برجام صورت گرفته، مانع ایجاد کرده است.

متن کامل را در لینک زیر مطالعه کنید
https://blogs.timesofisrael.com/israeli-politics-must-not-be-allowed-to-override-iran-policy/

ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ
دربارهٔ نویسنده: جرمی ایساخاروف سفیر پیشین اسرائیل در آلمان است و در گذشته معاون مدیرکل وزارت خارجهٔ اورشلیم بوده است.
ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ