مقام ارشد دولتی ایران گفت کودکان را می‌ربایند تا اعضای بدن ایشان را به فروش برسانند

یحیی کمالی‌پور نایب رئیس کمیسیون قضائی و حقوقی مجلس ایران به روزنامه‌نگاران گفت باندهای سازمان‌یافته شهروندان ایران را برای فروش اعضای بدن ایشان می‌ربایند.

این افشاگری در رسانه‌های اجتماعی جنجال برپا کرد.

وی اعتراف کرده است که خلافکاران، کودکان، بخصوص کودکان بی‌سرپرست را شناسایی می‌کنند و می‌ربایند تا اعضای بدن ایشان را به فروش برسانند.

وجود یک بازار زیرزمینی و گسترش آن در ایران مدت‌هاست موضوع توجه صدها روزنامه‌نگار و وبلاگ‌نویس بوده که با وجود هشدار نیروهای امنیتی علیه انتشار گزارش‌هایی که چهره‌ی جمهوری‌ اسلامی را تخریب می‌کند، به این مسأله پرداخته‌اند. به نظر می‌رسد بحران‌های روزافزون سلامت در ایران موجب افزایش تقاضا برای اعضای بدن از جمله کلیه و کبد باشد. بنا به گزارش خبرگزاری رسمی فردا-نیوز، ایران شاهد افزایش ۱۵-۲۰٪ نارسایی کلیه بوده و تنها اندکی زیر ۲۰٪ امکان پیوند کلیه از بیماران مرگ مغزی دارد که نشان می‌دهد بیماران کلیوی تا ۸۰٪ به بازار زیرزمینی پیوند اعضا وابسته‌اند.

علاوه بر افزایش تقاضای داخلی برای پیوند اعضای بدن، گزارش‌های متعددی از جمله‌ اعلان‌های رسمی نشان از وجود شبکه‌های گسترده‌ی قاچاق اعضای بدن به ترکیه، دوبی، و مالزی دارد. بنا به گزارش‌هایی از چندین گروه حمایت از حقوق کودکان در تهران، کودکان بی‌سرپرست خیابانی ربوده شده و از راه‌های غیرقانونی به مقصدهایی مانند ترکیه برده شده و در این کشورها به عنوان اهدا کننده‌ی عضو فروخته می‌شوند.

Bodyparts

مدت‌هاست گزارش‌هایی از آدم‌ربایی سازمان‌یافته و یا زایش نوزاد برای فروش نیز، حتی در رسانه‌های رسمی ایران منتشر می‌شوند. این باندها، با همکاری پزشکان، پرستاران، قابله‌ها، و مقامات رسمی چندین اداره، توانسته‌اند برای این نوزادانی که ربوده شده‌ و یا از پدرومادرهایی که عمدتا فقیر و بی‌خانمان و معتادند، خریده شده‌اند، شناسنامه تهیه کنند. مسؤولان بیمارستان‌ها به ده‌ها زن فقیر حامله که از سوی پلیس دستگیر شده‌اند، پیش از تولد نوزاد، به دروغ گفته‌اند که نوزاد در شکم مادر مرده‌ است، و سپس این نوزادان را با شناسنامه‌های تازه به فروش رسانده‌اند.

در پرونده‌ای معروف از اصفهان، سومین شهر بزرگ ایران، ۱۴۵ نوزاد به طور غیرقانونی از سوی مسؤولان درمانی به قیمت‌هایی حدود ۲۷۰۰ دلار آمریکایی فروخته شده‌اند. بعضی از این بچه‌ها قاچاقی به کویت برده شده‌اند و هیچ خبری از محل و وضعیت اینها پیدا نمی‌شود.

eye

به جز جرائم سازمان‌یافته، فروش اعضای بدن از سوی خود فرد نیز واقعیتی است که مدت‌هاست در جمهوری اسلامی پذیرفته شده. کاربران شبکه‌های اجتماعی صدها عکس از دست‌نویس‌های خیابانی منتشر کرده‌اند که در آن شهروندان ایران اعضای بدن خود را به فروش گذاشته‌اند. نرخ فروش نیز معمولا ذکر نشده و به نظر می‌رسد می‌توان چانه زد. بنا به گفته‌ی روزنامه‌نگارانی که با صاحبان این آگهی‌ها تماس گرفته‌اند، فروشنده‌ها کلیه‌های خود، قرنیه‌ی چشم خود، مغز استخوان، یا بخشی از جگر خود را در ازای مبلغی پول به فروش می‌رسانند. جستجوی کوتاهی در شبکه‌ّای اجتماعی ایران جوینده را به صدها عکس از این آگهی‌ها رهنمون می‌کند از جمله عکس معروفی از کارگران کارخانه‌ی لوله‌ی اهواز در جنوب ایران که ماه‌ّها حقوق دریافت نکرده‌ بودند و برای گذران زندگی، آگهی فروش کلیه‌ی خود را داده منتشر کرده بودند. در پاسخ به اخبار دردناک فروش اعضای بدن در ایران که از فقر و طرد اجتماعی ریشه گرفته، بخش اعظم فارسی زبانان شبکه‌های اجتماعی قوانین دولتی را محکوم می‌کنند. هزاران کاربر شبکه‌های اجتماعی در پاسخ به این اخبار، خواهان آن شده‌اند که دولت از تلف کردن پول ایران در سوریه و لبنان دست بردارد.

آنها می‌خواهند که دولت به جای صرف سرمایه در کشورهای یاد شده، برای مردم کشور خود اشتغال‌زایی کند تا ناچار نباشند تخم چشم و جگر و کلیه‌ی خود را بفروشند.

ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ
نیما راشدان از اولین فعالان اینترنتی ایران بوده است. وی در ۱۹۹۸ به عنوان روزنامه‌نگار هوادار دموکراسی دستگیر و در زندان اوین زندانی شد و یک ماه را نیز در انفرادی گذراند. پس از آزادی به سوئیس مهاجرت کرد و اکنون در اروپای مرکزی ساکن است و به عنوان مخالف رژیم و هدایت‌گر فعالیت می‌کند. وی غالبا به شباهت‌های رویکردی رژیم فعلی ایران و اتحاد جماهیر شوروی در مقالات خود اشاره می‌کند.
ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ