«چهرهٔ تازهٔ» پوتین در روسیه؛ آرام نمودن ایران، بی‌خطر کردن آفریقا، شاخ و شانه کشیدن برای اسرائیل
حالا که اشغال اوکراین به پنجمین ماه خود رسیده، روایت روسیه تغییری نکرده اما رویکرد آن برای قبولاندن این روایت در هفته های اخیر آشکارا متغیر شده است. از موضعی تندرو، تا قبول نوعی از مصالحه، از جدیدترین حرکت شطرنج روسیه آرزوی حصول اتحاد با آفریقای بیطرف و ایران غرب ستیزتراوش می کند، و اسرائيل را به تغییر سیاست وامی دارد.
اما جزئیات واقعی این حرکت شطرنجی با روایت آشنایی که فدراسیون روسیه در طول سالها پیش رانده است، تفاوت چندانی ندارد. با وجود این به نظر می آید در حال حاضر تمرکز تلاش دیپلماتیک روسیه این باشد که توجه را از جنگ موجود منحرف کرده و بر نقاطی که هم افزایی دارند بنشاند و «اگر شد» مقادیری شعار ضدغربی هم در راستای پیشبرد مقاصد خود به اینها اضافه کند.
در مورد ایران، این امر که اختلاف نظر پیرامون انگیزه های هسته ای، در رابطه با غرب همچنان از نقاط مشکلساز است، مسلم بوده است. اما گرچه خود نیز از بلایای یک ایران هسته ای بی نصیب نخواهد ماند، روسیه تا بحال کوشیده است در مقابل تخاصم غربی و تحریم ایران بر سر برنامهٔ هسته ای کمابیش واکنش نداشته باشد. البته در حالیکه از یک سو، روسیه هرگز خواهان ایران اتمیزه نیست، از سوی دیگر احتمال بروز علائم استیصال در سمت روسیه هست.
اکنون در عرصهٔ بین المللی نیز در موضعی طردشده قرار گرفته، و از هر سو تحریم شده است، انگیزهٔ روسیه در حال حاضر این نیست که ایران برنامه هسته ای دارد یا خیر، بلکه آیا حمایت از سوی ایران تبدیل به خطری برای روسیه خواهد شد یا نه؛ خطری که قطعیت آن چندان باشد که غرب را به بازاندیشی موضع خود، و یا دست کم به نشستن پای میز مذاکره در خصوص اوکراین وادارد. به آسانی می توان دید که انگیزهٔ روسیه در رابطه با ایران ارتباطی ناچیز با موضع روسیه در مقابل برنامهٔ هسته ای این کشور دارد، و ارتباط عمدهٔ آن نبرد با انزوای بین المللی ناشی از جنگ اوکراین است. این که دقیقا چگونه خواهد توانست میان تهدید برنامهٔ هسته ای ایران، با استیصال کنونی خود برای آنچه «اتحاد بین المللی نجات روسیه» می نامد توازن برقرار کند، هنوز مشخص نیست.
متن کامل را در لینک زیر مطالعه کنید:
https://blogs.timesofisrael.com/placating-iran-pacifying-africa-and-antagonizing-israel-putins-new-face-for-russia/